Ahimsa, Hinduizm, Budizm ve Jainizm gibi birçok Hint dini ve felsefi sistemin temel etik ilkelerinden biridir.
Ahimsa'nın özü, her türlü canlı varlığa karşı zarar vermekten kaçınma ilkesine dayanır, bu sadece fiziksel şiddetten kaçınmak değil, düşünce ve sözde de zarar verici tutum ve davranışlardan uzak durmak anlamına gelir.
Gandhi ve Ahimsa
Mahatma Gandhi, ahimsa ilkesini hayatının ve siyasi mücadelelerinin merkezine koymuştu. Onun anlayışına göre ahimsa, sadece bireysel ahlaki bir ilke değil, aynı zamanda toplumsal ve politik bir araçtır.
Gandhi, Hindistan’ın İngiliz sömürge yönetiminden bağımsızlığını kazanma mücadelesinde Satyagraha (hakikat için direniş) olarak bilinen şiddetsiz direniş hareketini ahimsa üzerine kurdu. Gandhi, ahimsa ilkesine dayanarak fiziksel şiddete karşı çıkar ve insanlara sadece pasif bir şekilde zarar vermemekten ziyade aktif olarak şefkat, empati ve hoşgörü göstermelerini öğütlerdi.
Ahimsa'nın Temel İlkeleri
1. Fiziksel ve Psikolojik Şiddetten Kaçınma: Ahimsa, sadece bedensel şiddetten değil, düşünce ve dildeki her türlü zarar verici davranıştan kaçınmayı gerektirir.
2. Şefkat ve Merhamet: Ahimsa, her türlü canlıya karşı sevgi, şefkat ve saygı göstermeyi savunur. Bu, insanlara, hayvanlara ve doğaya karşı da geçerlidir.
3. Zulme Direniş: Ahimsa, zayıflığın bir simgesi değildir. Gandhi’nin yorumuna göre ahimsa, haksızlığa ve baskıya karşı güçlü bir direniş şeklidir, ancak bu direniş şiddetsiz yöntemlerle yapılmalıdır.
4. İçsel Denge: Ahimsa pratiği, aynı zamanda kişinin içsel barışına ve ruhsal gelişimine de hizmet eder. Zarar vermemek, insanın ruhen de dingin olmasına katkıda bulunur.
Ahimsa'nın Gandhi'nin yaşamındaki rolü, Hindistan bağımsızlık hareketinin ahlaki temelini oluşturmuş ve küresel olarak şiddetsiz direnişin sembolü haline gelmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder