Bir zamanlar, dürüstlük ve güvenin hüküm sürdüğü Mutluluk isminde bir diyar vardı. Mutluluk diyarının halkı, verdikleri sözleri tutmanın çok önemli olduğuna inanırdı. Herkes, sözlerinin ardında durur ve birbirine güvenirdi.
Bu diyarın ortasında "Söz Ağacı" adında büyülü bir ağaç yükselirdi. Söz Ağacı'nın dalları, diyarın tüm halkının sözverişleri ile bezenmişti. Her söz, altın harflerle yapraklara yazılır, kayda geçerdi. Bu yapraklar ne zaman parıldasa, diyarın her köşesine ışık saçar ve insanlar arasında güçlü bir bağ kurardı.
Bir gün, diyarın en gençlerinden biri olan Afacan, kardeşi Emin’e bir söz verdi: "Yarın sana en sevdiğin oyuncağı getireceğim." Emin bu söze çok sevindi ve gece boyunca bu hediyeyi bekleyerek uyudu. Ancak ertesi gün geldiğinde, Afacan verdiği sözü unuttu. Emin üzgün bir şekilde onu bekledi, fakat Afacan başka şeyler ve oyunlar ile meşguldü ve sözünü yerine getirmedi.
Afacan, günün sonunda Söz Ağacı’na gittiğinde, bir gariplik fark etti. Kendisinin sözünün yazıldığı yaprak, altın rengini kaybetmiş ve solmuştu. Sadece kendi dalı değil, Söz Ağacı'nın diğer dalları da ağırlaşmış, parıltısı azalmıştı. Çünkü Ağacı parlak tutan güven ve dürüstlük gibi değerler idi.
Diyarın halkı bunu fark ettiğinde, herkesin yüzünde bir hüzün belirdi. Çünkü Söz Ağacı'nın solması, diyarın güven bağlarının zayıfladığını gösteriyordu.
Afacan bu durumu görünce büyük bir üzüntü hissetti. Emin’e verdiği sözü tutmadığı için arkadaşının kalbini kırmış ve mutluluk diyarının güven duygusuna zarar vermişti. Hemen Emin’in yanına koştu ve ona özür diledi. Afacan, verdiği sözü tutarak ertesi gün en sevdiği oyuncağı getirdi.
Emin bu hediyeyi aldığında gözleri parladı ve Afacan’ın kalbindeki pişmanlık yerini huzura bıraktı. Söz Ağacı, bu samimi özrü ve yerine getirilen sözü fark ettiğinde, solmuş yaprak yeniden altın rengine büründü. Ağacın diğer dalları tekrar parlamaya başladı ve diyar eski ışıltısına kavuştu.
O günden sonra, Afacan ve diğer tüm Mutluluk diyarı sakinleri, verdikleri sözlerin değerini daha da iyi anladı. Söz Ağacı'nın dallarında yer alan tek bir sözün, diyarın güvenine ve huzuruna ne kadar önemli bir katkı sağladığını hiçbir zaman unutmadılar.
Böylece, Söz Ağacı’nın ışığı altında yaşayan bu halk, verdikleri her sözü büyük bir özenle tutmaya devam etti ve diyar, güven ve dürüstlükle parıldayan mutlu bir yer olarak kalmaya devam etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder