Adı Melis'miş. Melis, köyün kenarında, yemyeşil ormanların ve berrak derelerin hemen yanında, minik bir kulübede ailesiyle birlikte yaşarmış. Günlerini oyun oynayarak, doğayı keşfederek ve hayvanlarla dostluk kurarak geçirirmiş.
Bir gün, Melis ormanda yürüyüş yaparken büyük bir çınar ağacının altında bir şey fark etmiş. Küçük, parlayan bir ışık huzmesi toprağın altından süzülüyormuş. Melis, merakla yaklaşıp toprağı kazdığında eski, antik bir anahtar 🗝 bulmuş. Anahtar, hiç görmediği kadar eski ve gizemliymiş. Üzerinde garip semboller ve yazılar varmış, ama anlamı ne olabilirdi?
Melis, anahtarı 🗝 eline aldığında, birden bire ormanın derinliklerinde, gözle göremediği ama kalbiyle hissedebildiği bir kapının 🚪 açıldığını hissetmiş. Bu kapı, onun çocukluğuna 👱♀️ açılan bir kapıymış. Evet, doğru duydunuz, Melis bir zaman yolcusuna dönüşmek üzereymiş.
Melis, o kapıdan 🚪 geçtiğinde, bir anda kendini bebeklik 👩🦲 yıllarında bulmuş. Ama bu geçmiş, onun hatırladığı gibi mutlu bir yer değilmiş. O an, bir zamanlar canını acıtan olayları yeniden yaşadığını fark etmiş. Örneğin, çocukluğunda bir gün annesiyle babası tartışırken, Melis bir köşede korkuyla titremiş ve o sırada "Kimseye yaklaşmamalıyım, herkes beni incitiyor," diye düşünmüş.
Ama bu kez, Melis bir çocuk olarak değil, büyümüş ve olgunlaşmış bir zihinle geçmişine bakıyormuş. O an, yaşadığı korkuların ve aldığı kararların hayatını nasıl etkilediğini aniden fark etmiş. Yetişkin kafa ile kendi kendine "Bu kararları ben aldım, bu kararlardan da ben kurtulabilirim!" demiş. Bu olaylardan Çocuk kafa ile değil, "Yetişkin kafa ile ne ders çıkarabilirim?" "O dersi çıkarıp, hayatıma sahip olduğum yetişkin düşünceler ve yetişkin güçler ile devam etmeliyim." Diye düşünmüş.
İşte tam o sırada, eski çınar ağacının gölgesi altında bekleyen yaşlı bir bilge belirivermiş. Bilge, Melis'e yaklaşmış ve "Bu anahtar, senin kalbini ve zihnini açmanı sağladı. Geçmişte aldığın kararları değiştirmen için sana bir fırsat sunuyor. Korkularını geride bırak ve kalbinle barış. Çünkü gerçek özgürlük, zihninde saklı," demiş.
Melis, bilgenin sözlerini dinlerken, içinde bir şeylerin değişmeye başladığını hissetmiş. Kendi kendine, "Artık kimseye güvenmemek yerine, insanlara güvenmeyi öğreneceğim. Çocukken aldığım kararlardan kurtulacağım," demiş. O günün kararları belki o zaman doğru idi, ama artık bebek değilim ve çok şey değişti.
O günden sonra, Melis geçmişinin onu nasıl etkilediğini daha iyi anlamış ve hayatında yeni bir sayfa açmış. Artık korkuları ve eski kararları yerine, sevgi dolu ve cesur bir kalple yaşamış. Ve bu sayede, geçmişin izleri onu yönlendirmek yerine, ona rehber olmuş. Böylece Melis, kendi masalını mutlulukla devam ettirmiş ve böyle bitirmiş.
Ve kim bilir, belki de bu masalın bir yerinde, Melis'in yaşadıkları hepimizin hayatına bir dokunuş yapar. Çünkü biz de kendi anahtarlarımızı 🗝 bulup, içimizdeki kapıları 🚪 açmayı öğrenebiliriz.
Melis'in masalı burada sona erdi, ama gerçek macera belki de sizin kalbinizde yeni başlıyordur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder