Çıplak gerçek...

Bir varmış, bir yokmuş… Çok eski zamanlarda, bir köyün hemen yanında derin bir kuyu varmış. Bu kuyunun suyunun şifalı olduğu söylenirmiş. Bir gün Yalan, Gerçek’i görmüş ve kurnazca bir plan yapmış. Yalan, insanları kandırmanın en kolay yolunun Gerçek’i kendi tarafına çekmek olduğunu biliyormuş.

Yalan, Gerçek’in yanına gitmiş ve tatlı bir sesle ona seslenmiş: "Sevgili Gerçek, bugün çok sıcak bir gün. Gel birlikte şu şifalı kuyuda banyo yapalım. Su hem çok güzel hem de ferahlatıcı." Gerçek, Yalan’a pek güvenmese de suyu merak etmiş. Önce parmağını suya batırmış ve gerçekten de suyun serinletici olduğunu fark etmiş. "Peki," demiş Gerçek, "Birlikte yüzelim."

İkisi de soyunup kuyuya girmişler. Ancak Yalan’ın niyeti temiz değilmiş. Suyun içinde kısa bir süre durduktan sonra aniden fırlamış, Gerçek’in kıyafetlerini almış ve kahkahalar atarak kaçmaya başlamış. Yalan, Gerçek’in kıyafetlerini giymiş ve onun yerine geçerek dünyaya yayılmış. O andan itibaren, Yalan Gerçek’in kıyafetleriyle insanların karşısına çıkmış.

Gerçek ise kuyudan çıkıp kıyafetlerini geri almak istemiş ama çıplak olduğunu görünce utançla geri çekilmiş. Çaresiz, dünya önünde çıplak kalmak istemediği için kuyuya geri dönmüş ve orada sonsuza kadar saklanmış.

O günden sonra Dünya, Yalan’ı Gerçek’in kıyafetleri içinde tanımış. Yalan, her yere Gerçek gibi gitmiş, insanlara Gerçek olduğunu söylemiş ve kimse bu hileyi fark etmemiş. Çünkü insanlar, Yalan’ın güzel süslenmiş halini Gerçek sanmışlar ve onu sorgusuz sualsiz kabul etmişler.

Ancak zamanla, köyde bazı insanlar bir şeylerin ters gittiğini fark etmeye başlamış. Yalan’ın Gerçek gibi görünmesine rağmen, söylediklerinin hep içi boş, insanları aldatan ve yanlış yollara sürükleyen sözler olduğunu anlamışlar. Fakat ne yazık ki, Yalan’ın kıyafetlerini çıkartmak ve Gerçek’i bulmak o kadar kolay olmamış.

Dünya hala çıplak Gerçek’ten korkuyor, onu görmezden geliyormuş. Yalan ise her yerde Gerçek’in elbiselerini giymiş bir halde dolanıyor, herkesin gözünü boyuyormuş. Fakat bilge bir kişi şöyle demiş: "Bir gün Gerçek, utancını yenip kuyudan çıkacak. Ve o gün, dünya çıplak Gerçek’le yüzleşmek zorunda kalacak."

İşte o zamana kadar, masal hep böyle devam eder, ama gün gelir de Gerçek tekrar ortaya çıkarsa, herkes yeniden doğruyu görebilecekmiş.

Ve masal burada sona ermiş. Dünya Yalan’ı dinlerken, Gerçek bir gün dönmenin yollarını aramaya başlamış…