Eserde Tanrı’nın parmağı sonuna kadar uzatılmışken, Adem’in parmağı son eklemde bükülü duruyor. Bu sanat eserinin anlamı, Tanrı’nın her zaman orada olduğunu, ancak ona ulaşma kararının insana ait olduğunu açıklamaktır.
Eğer insan Tanrı’ya dokunmak isterse parmağını uzatması gerekir, fakat uzatmazsa, tüm hayatını onu aramadan geçirebilir.
“Adem’in parmağının son eklemde bükülü olması, özgür iradeyi temsil eder.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder