Niyetlerin Birleştiği Orman

Niyetlerin Birleştiği Orman

Bir zamanlar, uzak diyarlarda büyülü bir orman vardı. Bu ormana "Birlik Ormanı" denirdi çünkü buraya gelen her canlı, hayatında hiç hissetmediği bir huzur ve güven bulurdu. Ancak bu huzurun sırrı, yalnızca ormanda rastgele buluşanların değil, niyetlerinin saf olmasıyla ortaya çıkıyordu.

Bir gün, birbirini hiç tanımayan dört yolcu bu ormana doğru yola çıktı:

• Zümrüt Dağları'ndan gelen genç bir çoban, kaybolan koyunlarını arıyordu.
• Uzak bir köyden gelen yaşlı bir bilge, yıllardır kayıp olan eski bir dostunu bulmak istiyordu.
• Altın Sahil’den gelen bir denizci, haritasını kaybettiği için evine dönüş yolunu arıyordu.
• Ve Gümüş Şehir’den gelen bir çocuk, düşen yıldızını bulmak istiyordu.

Bu dört kişi, ayrı yollardan Birlik Ormanı’na ulaştılar. Ormanda ilerledikçe yolları kesişti. Her biri önce diğerini bir yabancı sandı, ama zamanla ortak bir hisle birbirlerine güvenmeye başladılar.

Çoban, bilgeye dönerek, "Burada neden bulunuyorsun?" diye sordu.
Bilge, “Bir dostumu bulmak istiyorum ama bu dostu bulmamın tek yolu, kalbimdeki ışığın rehber olması,” dedi.

Denizci ise, “Ben evime dönmek istiyorum. Ama haritam olmadan tek yolum, niyetimin beni doğru yola götürmesini umut etmek,” diye ekledi.

Çocuk ise, “Benim yıldızım düştü. Ama onu bulmak için yalnızca kalbimdeki saf umuda güveniyorum,” dedi.

Çoban, kendi niyetini de anlattı. Ve fark ettiler ki, her biri aslında aynı şeyi arıyordu: Doğru bir niyetle yollarının aydınlanmasını.

Ormanın derinliklerinde, bir ağacın köklerinde parlayan bir ışık gördüler. Bu ışık onların içindeki niyetlerden doğmuştu. Işığa yaklaştıkça, her birinin kalbinde bir sıcaklık hissetti. Kaybolan koyunlar, bilgenin dostu, denizcinin haritası ve çocuğun yıldızı hepsi bu ışığın etrafında belirdi.

O anda anladılar ki, iyiler asla rastgele bir araya gelmezdi. Onları bir araya getiren şey, kalplerindeki saf niyetlerdi.

Ve masal burada sona erdi. O dört kişi, Birlik Ormanı’ndan ayrılırken, bu büyülü deneyimi hayat boyu unutmadı. Artık biliyorlardı ki, iyi niyetler birleştiğinde mucizeler gerçekleşirdi.

Son.