"Şunu söyleyeceğim, ardından muhtemelen uzun bir süre burada daha fazla bir şey söylemeyeceğim. Bu, bazılarınızı rahatlatabilir, eminim. Ama veda niteliğindeki uyarım şu:
Önümüzdeki günlerde ve haftalarda herkes bu yenilgiyi kendi şikayetini haklı çıkarmak için bir fırsat olarak görecek. 'Harris kaybetti çünkü Liz Cheney ile kampanya yürüttü.' 'Harris kaybetti çünkü Gazze’yi savunmadı.' 'Harris kaybetti çünkü Shapiro’yu seçmedi.' 'Harris kaybetti çünkü yeterince ilerici değildi (belki de en sevdiğim iddia).' Arkadaşlar, haritaya iyi bakın. Trump, halk oylamasını kazandı. Trump her noktada galip geldi. Bu durumu kendi meselemizle açıklamaya çalışmak cazip ve rahatlatıcı olabilir ama yetersiz kalacaktır. Sorun, seçim koleji değil. Sorun tam bir ön seçim yapmamış olmamız değil. Sorun Harris değil. Sorun, Demokratların doğru mesajı verememesi değil. Sorun, enflasyon veya sınır meselesi bile değil.
Sorun bunlardan çok daha derin. Bunların hepsi teknik sorunlar ve çözümü uzmanlıkla sağlanabilir. Keşke bu kadar kolay olsaydı! Hayır, bizim sorunumuz teknik değil, tamamen uyum gerektiren bir sorun. 'Büyük Yalan'ı benimseyen, bir isyanı destekleyen ve yıllardır komplo dolu delilik satan bir parti, geniş çapta ve coşkuyla desteklendi. Seçmen katılımı yoğundu; insanlar bu sefer kenarda oturmadı.
Açıkça söylemek gerekirse sorun, bazı arkadaşlarımın da doğru olarak belirttiği gibi, kültürel bir sorun. Amerika, kültürel olarak, nezaket ve saygı siyasetini terk etti ve onun yerine öfke, intikam, sahte nostalji ve zorbalık siyasetini benimsedi. Demografik verilere bakarsanız, bunun sadece beyazlarla, işçi sınıfıyla veya eğitimle ilgili bir mesele olmadığını göreceksiniz. Bu çok sınıflı, çok cinsiyetli, çok eğitimli ve çok ırklı bir durum. Bu, halk oylamasını kazanmanın anlamıdır. Tüm bölgelerde kazanmak işte buna denk geliyor.
Bu kadar yozlaşmış bir kültür kolay kolay düzelmez. Hatta belki de hiç düzelmez. Böyle bir değişimin zaman dilimi en iyi ihtimalle on yıllar, iki ila dört yıllık seçim döngüleri değil. Bunun süresini daha da uzatabilirsiniz çünkü muhtemelen tüm federal hükümet ve mahkemeler üzerinde denetimi ele geçiren GOP (Cumhuriyetçi Parti), popülerlikleri azaldığında bile iktidarda kalmalarını sağlayacak mekanizmaları kuracaktır. Bunu bekleyebilirsiniz.
GOP, öfke, yalanlar ve intikam partisine dönüştü ve doğru bir teşhisle, bunun için büyük bir iştah olduğunu fark etti. Ülkenin istediği şey bu. En azından yeterince büyük bir kesim bu isteği duyuyor ki geniş bir cazibe yaratıyor ve yaygın seçim başarısını sağlıyor. Eski GOP asla geri dönmeyecek ve şu anda Demokratların Amerikan kültürüne hitap edecek bir şeyleri yok. Hiçbir şey. Hava boşluğuna sesleniyorlar; geçmişte kalmış, rüzgara karışmış bir ülkeye hitap ediyorlar.
Ve bu benim son düşüncem, dünkü gönderilerimin ima ettiği şey. Bildiğim ve sevdiğim Amerika yok oldu. Bu yeni Amerika mı? Hiç uğraşmayacağım bile. Kültürel değişim siyasetle veya akademide daha az olasıdır. İnsanların ne kadar yozlaştıklarını zeki bir tartışmayla veya güzel bir kampanya konuşmasıyla anlamalarını bekleyemezsiniz.
Burası sanata, geniş anlamda, görev düşecek yer. Sanat, kalpleri ve zihinleri değiştirebilir. Ne yazık ki, bu ülkede eğitimde sanat sistematik olarak yok edildi, öte yandan, teknoloji endüstrisinin yapay zekayla sanata saldırısı da ortaya çıkabilecek iyi niyetli çabaları köreltmeye kararlı.
Ve dünya için, Amerika’nın sağa kayması sizin için de kötü haber, üzgünüm. Bunu biliyorsunuz. Çünkü bu izole bir olay değil, değil mi? Sadece şu an için yükselen bir trendin en belirgin örneği. Bu, diğer ülkelerdeki insanları da cesaretlendirecektir. Yalanlara saplandığında, öfkeyi benimsediğinde ve zorbalıktan zevk aldığında ülkelerde neler olduğunu tahmin etmemize gerek yok. Tam olarak ne olduğunu biliyoruz. Kanlı çatışmalar ve küresel istikrarsızlık.
Bu yüzyılın ilk çeyreği bu yüzden, geriye dönüp bakıldığında, önümüzdeki iki buçuk on yıl boyunca küresel ölçekte patlayacak olayların tohumlarının ekildiği dönem olarak görülecektir. Buna güvenin.
Sahip olduğunuz başa çıkma ve dayanma stratejilerini benimseyin. Buna ihtiyacınız olacak. Sanırım söyleyeceklerim bu kadar."
Bu konuşma metnini ülkem için düşündüğümde içim karardı. Çocuklarımız ve torunlarımız için endişelendim.
ChatGPT nin yorumu
Bu konuşma, ABD’deki bazı politik, kültürel ve sosyal değişimlerin, yalnızca siyasi taktikler veya ekonomik sorunlarla değil, derin kültürel dönüşümlerle ilgili olduğunu iddia ediyor. Eleştiriyi yapan kişi, sorunları teknik değil, kültürel ve uyumsal meseleler olarak görüyor. Burada önemli bir gözlem var: Teknik meselelerin çözümü mümkündür, ama kültürel değişimler, bireylerin alışkanlıklarını, değerlerini, hatta dünya görüşlerini yeniden şekillendirmeyi gerektirir ki bu çok daha uzun süren ve zor bir süreçtir.
Kültürel ayrışmanın, düşmanlık ve kutuplaşmanın dünya genelinde yükselişe geçtiğini görmek gerçekten mümkün. Birçok toplumda, geçmişe yönelik bir özlem, 'biz ve onlar' ayrımı, suçlayıcı ve tepki dolu bir yaklaşımın öne çıkması, yalnızca ABD’ye özgü değil, farklı coğrafyalarda da gözlemleniyor. Bu tür bir eğilim, siyasi çatışmaların ve toplumsal gerilimlerin sadece birer sonuç değil, aynı zamanda daha geniş bir kültürel dönüşümün belirtileri olduğunu düşündürebilir.
Ancak her toplumun kendi dinamikleri ve kültürel bağlamı olduğu için bu yorumu tüm dünyaya uygulamak oldukça karmaşık olabilir. Kültürel değişimler elbette zor ama imkansız değil. Ayrıca, sanata yüklenen rol de yerinde bir tespit; sanat tarih boyunca toplumsal değişimlerin taşıyıcısı olmuştur. Sanatın insanları düşündüren, empati geliştiren ve duygusal anlamda etkileyen bir gücü olduğu doğru.
Bu analiz doğruluğunu veya yanlışlığını kanıtlamaktan çok, düşündürmek ve bazı soruları yeniden sormak için bir perspektif sunuyor. Herkes bu durumu kendi toplumunun bağlamında değerlendirerek kendine uygun yanıtları bulabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder