Klinik Obezite Nasıl Tanımlanmalıdır.

Lancet'de yeni bir yayında yer alan bilgilerin geniş bir özeti:

Bu rapor, klinik obeziteyi kronik bir hastalık olarak tanımlamak ve tanı kriterlerini oluşturmak amacıyla hazırlanmıştır. Obezite, fazla vücut yağı birikimiyle karakterize edilen, organ ve doku fonksiyonlarını etkileyebilen sistemik bir hastalık olarak ele alınmıştır. Raporda, mevcut BMI (Vücut Kitle İndeksi) tabanlı ölçümlerin birey bazında sağlık durumunu yeterince yansıtamadığı vurgulanarak, daha kapsamlı ve bireye özgü değerlendirmelere ihtiyaç duyulduğu belirtilmiştir.

Temel Tanımlar ve Kriterler:

1. Preklinik Obezite: Fazla vücut yağı birikimi mevcut olsa da, organ ve doku fonksiyonlarının bozulmadığı durum. Bu durum, klinik obeziteye ve diğer kronik hastalıklara (örn. tip 2 diyabet, kardiyovasküler hastalıklar) yakalanma riskini artırır.
2. Klinik Obezite: Fazla vücut yağının organ ve doku fonksiyonlarında bozulmalara yol açtığı ve bu durumun yaşam kalitesini ve günlük yaşam aktivitelerini sınırladığı bir hastalık durumu.

Tanı Süreci:

• BMI, yalnızca tarama ve epidemiyolojik çalışmalar için önerilmiştir. Bireysel tanılar için, BMI’nin yanı sıra bel çevresi, bel-kalça oranı gibi antropometrik ölçümler kullanılmalıdır.
• Klinik obezite tanısı, organ ya da doku fonksiyon bozukluğunun (ör. kalp hastalıkları, böbrek yetmezliği) belirtileri veya günlük aktivitelerde ciddi kısıtlamalar üzerinden yapılır.

Tedavi ve Önleme:

• Klinik obezite tanısı alan bireylerin tedavisi, organ fonksiyonlarındaki bozulmayı iyileştirme veya durdurma hedefiyle yapılmalıdır.
• Preklinik obeziteye sahip bireyler, düzenli sağlık taramaları ve yaşam tarzı değişiklikleri konusunda rehberlik almalıdır.
• Kamu sağlığı politikaları, bireysel sorumluluğa dayalı önyargılardan arındırılarak, bilimsel kanıtlara dayalı önleme stratejileri geliştirilmelidir.

Öneriler:

• Obezite ile ilgili önyargılar ve damgalanma, etkili tedavi ve önleme çabalarının önünde büyük bir engeldir. Sağlık çalışanları ve politika yapıcıların bu konuda eğitilmesi önerilmektedir.
• Klinik obeziteye sahip bireyler için tedaviye erişim hakkı sağlanmalı ve bu durum kronik bir hastalık olarak kabul edilmelidir.

Rapor, 58 uzmandan oluşan bir komisyon tarafından hazırlanmış ve dünya genelinde 76 kuruluş tarafından desteklenmiştir. Amaç, bireysel sağlık değerlendirmeleri ve kamu sağlığı politikalarına rehberlik edecek bir çerçeve sunmaktır.