Kuzey Avrupa'da İskandinavya adı verilen bir bölge bulunmaktadır. Bu bölgedeki ülkeler İsveç, Norveç, Danimarka, Finlandiya, İzlanda ve Faroe Adaları'dır. Bu ülkelerin dilleri, Cermen dil ailesine aittir. İskandinav halkları, eski zamanlarda farklı topraklara gemilerle seferler düzenleyip yağmalamalar yapan Viking savaşçılarının torunlarıdır.
Kuzey Avrupa’nın eski savaşçıları son derece batıl inançlıydı ve Viking tanrıları olan Odin ve dev kurt Fenrir gibi figürlere taparlardı. Vikingler, savaşta öldüklerinde ruhlarının Valhalla’ya (Viking cenneti) gittiğine inanırlardı. Orada efsanevi savaşçılarla birlikte büyük bir ahşap masanın etrafında oturup saf Valhalla şarabı içerek eğlendiklerine inanırlardı.
İskandinavya’nın Kültürel Dönüşümü
II. Dünya Savaşı’ndan sonra, Avrupa büyük ölçüde yıkıma uğramıştı. Bu süreçte, Uluslararası Para Fonu (IMF), Avrupa ülkelerine yeniden yapılanmaları için kredi verdi. Ancak, İskandinav ülkeleri bu parayı sadece altyapı inşa etmek yerine, halk arasında kitap okuma kültürünü yaygınlaştırmak ve kütüphaneler kurmak için kullandı. Bu durum, IMF’nin birkaç kez İskandinav ülkelerini uyarmasına neden oldu. Ancak İskandinavlar, aldıkları krediyi sosyal ve kültürel altyapılarını güçlendirmek için kullandıklarını belirterek yollarına devam ettiler.
Bugün onların torunları, atalarından çok farklı bir yaşam tarzına sahip. Nordik halkı olarak bilinen bu toplumlar, sakin, barışçıl ve aynı zamanda düşünceli bireyler olarak tanınıyor. Eskiden olduğu gibi başkalarının malına el koyan savaşçılar değil; aksine, kendilerine özgü ekonomik modelleri sayesinde refah içinde yaşayan insanlar haline geldiler.
Dünyanın En Mutlu Ülkeleri
Legatum Enstitüsü, her yıl ekonomi, girişimcilik, yönetim sistemi, eğitim, sağlık, bireysel ve toplumsal güvenlik, özgürlükler ve sosyal sermaye gibi faktörleri inceleyerek dünyanın en mutlu ülkeleri listesini yayınlamaktadır. 2014 yılında yayınlanan listede:
- Norveç birinci,
- Danimarka dördüncü,
- İsveç altıncı,
- Finlandiya sekizinci,
- İzlanda on birinci sırada yer aldı.
Peki, bir zamanlar kılıç ve balta taşıyan bu savaşçı halklar, nasıl oldu da bugün soğuk iklime sahip ülkelerini böylesine iyi yönetebilir hale geldiler?
Bir ülkenin yoksulluk, ayrımcılık ve cehalet nedeniyle sürekli iç çatışmalara sürüklenmemesi için şu ilkelerin uygulanması gerekir:
- Toplumsal, ekonomik ve siyasi adalet sağlanmalıdır.
- Halkın çağdaş bilime yönelmesi ve üniversitelerin güçlendirilmesi gereklidir.
- Sağlık sisteminin güçlü olması, hastalıkların toplumu kaosa sürüklememesi için şarttır.
- Bireysel özgürlüklere önem verilmelidir, çünkü özgür toplumlar daha olgun davranır.
- Tüm bunların sürdürülebilmesi için istikrarlı, şeffaf ve halkına gerçekten hizmet eden bir hükümet gereklidir.
Nordik Modeli: Adil Refah Sistemi
İskandinav ülkelerinin yönetim sistemi "Nordik Modeli" olarak adlandırılmaktadır ve kendi içlerinde "dayanışma sistemi" olarak tanımlanır. Bu sistemin en belirgin özelliği, bireysel kazançtan çok, toplumsal faydanın ön planda tutulmasıdır.
Bu ülkelerde devlet, bireylerin gelirlerinin %40 ila %60’ını vergi olarak alır. Ancak halk, bu vergileri hiçbir itirazda bulunmadan devlete teslim eder. Çünkü biliyorlar ki, eğer bir gün hastaneye ihtiyaçları olursa veya üniversiteye gitmek isterlerse, hiçbir ücret ödemeyeceklerdir.
Bu sistemde, geliriniz arttıkça ödediğiniz vergi de artar. Böylece, sınıf farkları belirgin hale gelmez. Eğer bir akşam yemeğinde tavuk yiyebiliyorsanız, içiniz rahat olabilir, çünkü başka bir vatandaşın çöplerden yemek aramak zorunda kalmadığını bilirsiniz.
Yoksulluğun ortadan kalkması, suç oranlarını da otomatik olarak düşürür. Böylece, toplum daha güvenli hale gelir ve insanlar enerjilerini daha önemli şeylere yönlendirme fırsatı bulur.
Bilgi ve bilinç bir gecede kazanılmaz. Ya deneyimle öğrenilir, ya da derin düşünce ve planlama ile elde edilir.
Ne güzel söylemişler:
"Kendi cennetimizi biz yaratmalıyız."
- Kitap okuyalım.
- Daha az nasihat edelim, daha çok eyleme geçelim.
- Doğru şeyler yapalım ve yine kitap okuyalım.
— Dr. Nematollah Fazeli
