Bir zamanlar, bir kız ve bir kuş vardı. Kız, kuşu çok seviyordu ve onu hep yanında tutmak istiyordu. Kuş da kızı seviyordu ama özgürlüğünü de istiyordu.
Bir gün, kız, kuşu eline aldı ve ona dedi ki: "Seni çok seviyorum. Seni hep yanımda istiyorum. Hep seninle birlikte olmak istiyorum. Ne olur benden ayrılma."
Kuş, kızın sözlerine üzüldü. Çünkü kızın eli çok sıkıydı. Kuş, uçamıyor ve nefes alamıyordu.
Kuş, kıza dedi ki: "Ben de seni seviyorum. Ama bilmelisin ki ben bir kuşum ve uçmak istiyorum.
Lütfen elini gevşet ve bana nefes alacak biraz alan ver."
Kız, kuşun sözlerinden tedirgin oldu. Aslında kuşun uçmasından korkuyordu. Kuşun bir daha geri gelmemesinden korkuyordu.
Kız, kuşa dedi ki: "Seni bırakırsam kaçarsın. Seni kaybetmek istemiyorum. Lütfen benimle kal."
Kuş, kızın sözlerini duyunca daha da üzüldü. Nefes almakta zorlanıyorum dedi. Kızın eli daha da sıkı olmuştu. Kuş, can çekişiyordu. Kuş, bir kez daha kızın gözlerine baktı ve dedi ki: "Bilmelisin ki, eğer beni bırakmazsan ölürüm. Seni sevmek istiyorum. Ama bu avuç içinde yaşayamam. Lütfen elini aç."
Kız, kuşun sözlerine inanmadı. Çünkü kuşun ölmesinden değil, hep kaçmasından korkuyordu. Kız, kuşa dedi ki: " Ben seni öldürmem. Avucumda seni korurum. Bunu senin iyiliğin için yapıyorum. Lütfen bana güven."
Kuş, kızın gözlerine baktı ama sözlerine cevap veremedi. Çünkü kafes olan kızın eli onun nefesini söndürdü. Kuş, son kez kıza baktı, gözlerini kapadı ve bir daha nefes alamadı.
Kız, kuşun öldüğünü anladı. Hem şaşırdı ve hem üzüldü.
Kız, sonunda avucunu açtı, kuşu elinden bıraktı ve ağlamaya başladı. Kuşu kaybetmişti. Kuş gitmişti.
Kız, kuşa dedi ki: "Seni çok seviyordum. Seninle hep birlikte olmak istiyordum. Neden benden ayrıldın? Neden gittin?"
Ancak kuş, kızın sözlerini duymadı. Çünkü kuş artık yoktu.
Kız ve kuş, birlikte çok mutlu olabilirlerdi. Ama kız, kuşu çok sıktı. Dost olabilirlerdi ama özgürlüğün önemini ve değerini anlayamadılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder