Uzak bir köyde, insanlar birbirine yardım etmeyi, misafirperverliği ve sevgiyi ön planda tutardı. Bu köyün girişinde büyük bir kapı vardı ve herkes bilirdi ki, kapıya düzgünce vuran herkese yardım eli uzanırdı.
Bir gün, yorgun ve yıpranmış bir yolcu köye gelmiş. Adı Bilgeydi. Kapıya vurduğunda, köy halkı hemen onu içeri davet etmişler. Bilge, yorgunluğunu ve açlığını unutmuş, çünkü etrafında o kadar sıcaklık ve sevgi vardı ki, tüm dertleri yok olmuş gibiydi.
Köyde bir süre kalan Bilge, insanlara bilgelik dolu sözler söyleyerek onlara ilham vermiş. Onun varlığı, köy halkının yaşamına yeni bir enerji ve umut getirmiş. Herkes Bilge'yi dinlemek için sıraya girmiş, çünkü onun sözleri kalpleri dokunuyordu.
Ancak bir gün, Bilge aniden kaybolmuş. Köy halkı endişeyle onu aramaya başlamış. Kapıya vuran herkese yardım eden Bilge'nin kaybolması, köyde derin bir üzüntüye neden olmuş.
Birkaç gün sonra, Bilge tekrar kapıya gelmiş. Yorgun ve bitkin görünüyormuş, ancak yine de gülümseyerek kapıya vurmuş. Köy halkı sevinçle onu karşılamış, ancak merakla sormuşlar:
"Nereye gittin? Neden kayboldun, Bilge?"
Bilge sadece gülümsemiş ve şöyle demiş:
"Kayboldum çünkü başka bir köyün kapısını çalmak istedim. Ancak fark ettim ki, gerçek misafirperverlik ve sevgi, bu köydeymiş. Kapınıza vurduğumda, bana her şeyi açtınız. Şimdi biliyorum ki, gerçek hazine burada, sizin kalplerinizde."
Köy halkı, Bilge'nin sözleri karşısında duygulanmış. Onun sayesinde, misafirperverliklerinin ve sevgilerinin ne kadar değerli olduğunu bir kez daha anlamışlar. Ve o gün, köydeki herkesin yüreği, daha da büyümüş, daha da güçlenmiş.
Ve o günden sonra, "Kapıya Vur... Sana Açarlar" sözü köyde yaşayan herkesin yaşam mottosu olmuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder