Korkusuz Keloğlan ve Engellere Karşı Direnen Prenses
Bir zamanlar, uzak bir ülkede Korkusuz Keloğlan diye bir genç yaşarmış. Keloğlan, adından da anlaşılacağı gibi korkusuzdu. Ne zaman bir tehlike olsa, cesareti ve zekasıyla hemen çözüm bulurmuş.
Bir gün, krallığın yakınlarında bulunan büyülü bir ormanda dolaşırken, uzakta bir kale görmüş. Merakla o kaleye doğru ilerlerken, karşısına engeller çıkmaya başlamış. İlk önce kocaman bir nehir, ardından dik bir dağ ve en sonunda da yoğun bir orman... Ancak Korkusuz Keloğlan, engelleri aşmak için asla pes etmemiş.
Nehri yüzerek geçmiş, dağın zirvesine tırmanmış, ormanın içinden yolunu bulmuş. Sonunda kaleye ulaşmış. Ancak kale kapısı kocaman bir kilit ile kapanmış. Keloğlan, kiliti açmak için etrafı araştırmaya başlamış. Sonunda, kilitli kapının yanında küçük bir not bulmuş: "Yüreği cesur olanın, kapısı bana açıktır."
Korkusuz Keloğlan, yüreği cesur olduğuna inanarak, notu okumuş ve kapıyı açmış. İçeri girdiğinde karşısında bir prenses ve büyücüyü görmüş. Prenses, büyücünün tutsağıymış ve sadece cesur birinin onu kurtarabileceğine inanıyormuş.
Keloğlan, prensesi kurtarmak için büyücüyle mücadele etmiş. Cesareti ve zekası sayesinde büyücüyü alt etmiş ve prensesi özgürlüğüne kavuşturmuş. Prenses, Korkusuz Keloğlan'a minnettarlıkla bakarak, onunla birlikte krallığa dönmüşler.
Kral, Korkusuz Keloğlan'ın cesaretini ve prensesi kurtarma azmini duyunca, ona krallığın en yüksek şeref madalyasını vermiş. Korkusuz Keloğlan ve prenses, bundan sonra krallığın en kahramanları olarak bilinmişler ve hep birlikte mutlu bir şekilde yaşamışlar.
Ve o günden sonra, Korkusuz Keloğlan ve prenses, engellerin üstesinden gelebilecek kadar cesur olmanın ve korkusuzca direnmenin ne kadar önemli olduğunu herkese davranışları ile öğrettiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder