Eskimeyen Yılın Masalı
Bir varmış, bir yokmuş... Zamanın hüküm sürdüğü, anların birbirini kovaladığı bir diyar varmış. Bu diyarın insanları, zamanı durduramasalar da her anını dolu dolu yaşamayı öğrenmişler. Ancak ne zaman bir yıl sona erse, tüm diyarı bir telaş sararmış. Yeni yılın onlara ne getireceğini düşünür, hayaller kurarlarmış. Fakat bir köyde yaşayan Bilge Kadın, hep aynı dilekte bulunurmuş:
“Yeni yıl, bize bir şey getirme. Sevdiklerimizi götürme yeter.”
Bu dilek, köyde yaşayan herkesin diline dolanmış. Çünkü Bilge Kadın’ın sözleri, yılların nasıl hızla geçip gittiğini, önemli olanın sevdiklerimizle geçirilen anlar olduğunu hatırlatırmış. Günler geçer, aylar geçer, hatta yıllar geçermiş; ama Bilge Kadın’ın o sıcak sobasının başında yaptığı dua hiç değişmezmiş:
“Ocağımız tütsün, sağlığımız yerinde olsun, nefesimiz yetsin, sevdiklerimiz gitmesin.”
Bir gün, bu köyün üzerinden Zaman Perisi geçerken insanların dualarını duymuş. "Ne kadar alçakgönüllü dilekler bunlar," diye düşünmüş ve onlara görünmek istemiş. Ancak Zaman Perisi’nin bir sırrı varmış: O, sadece zamanı anlamayı öğrenenlere görünürmüş.
Bir akşam, Bilge Kadın sobasının başında otururken, kapısı hafifçe aralanmış. İçeri giren Zaman Perisi, bir ışık huzmesi gibi belirivermiş. Kadın şaşkın ama sakinmiş.
“Bilge Kadın, yıllardır dileklerinizi duyarım. Bana söyleyin, neden yeni yıldan hiçbir şey istemez, sadece sevdiklerinizin gitmemesini dilersiniz?” diye sormuş.
Bilge Kadın, gülümseyerek cevap vermiş:
“Çünkü hayatın özü, sevdiklerimizle geçen zamandır. Her yeni yıl, eskimeyen dostluklarla, eksilmeyen sevgilerle anlam bulur. Getirdiklerin bir gün biter, ama sevdiklerimizin varlığı sonsuza kadar içimizde kalır.”
Zaman Perisi, bu cevabı duyunca çok etkilenmiş. "Bilgeliğiniz karşısında eğiliyorum. O halde size bir armağanım var," demiş.
“Bu köy, eksilmeden eskimeyecek. Sevdikleriniz yanınızda oldukça zaman size dost olacak.”
O günden sonra köyde zaman farklı akmaya başlamış. İnsanlar, sevdikleriyle daha çok an biriktirmiş, her geçen yıl onlar için bir hediye olmuş. Zaman Perisi ise her yeni yılda köyün üzerinden geçerken gülümseyerek onların mutluluğunu izlemiş.
Ve masal bu ya, köy halkı o günü hiç unutmamış. Onlar için her yıl yeni bir başlangıç değil, bir hatırlatma olmuş:
"Eskimek ne güzel, eksilmedikçe."
Masal burada bitmiş, ama köyde sevgi dolu anlar hiç bitmemiş.
