Mutlu bir Dünya

Bir zamanlar, insanlarla hayvanlar arasında bir köprü olduğu söylenen bir dünya vardı. 

Bu dünyada, insanlar hayvanlar gibi, hayvanlar insanlar gibi duyabilme, koklayabilme ve hissedebilme yeteneklerine sahipti. Bu sayede, insanlar ve hayvanlar doğanın seslerini dinleyebilir, kokuların dilinden konuşabilirdi.

Bir gün, ormanın derinliklerinde yaşayan bir tavşan ve bir kurt buluştu. Tavşan, kurdun etrafında dolaşırken, onun içindeki derin kederi ve açlığı hissetti. "Neden üzgünsün?" diye sordu tavşan. Kurt, gözlerindeki hüzünle, "Açım ve yiyecek bulamıyorum," dedi.

Tavşan, hemen yanındaki çalıların arasından biraz ot koparıp kurdun önüne koydu. "İşte, biraz ot, belki açlığını biraz hafifletebilir," dedi. Kurt, şaşkınlıkla tavşana bakarken, onun dostluğunu ve yardımseverliğini hissetti.

Birlikte yola çıkan tavşan ve kurt, diğer hayvanların da birbirlerine yardım ettiği bir dünyada yaşadıklarını keşfettiler. 

Bir kuş, diğer hayvanlara yol gösterirken, bir tilki, yavru bir tavşana yemek buldu. Her canlı, diğerine karşı empatiyle doluydu ve birlikte yaşamanın ne kadar güçlü bir his olduğunu biliyorlardı.

Ancak, insanlar arasında da bu güçlü empati ve yardımlaşma yoktu. 

Bir gün, ormanın derinliklerinde yaşayan bir avcı, kurtla tavşanı gördü. Kurt, insanın içindeki kötülüğü ve avlanma isteğini hissetti. "Kaç, tavşan!" diye bağırdı. Tavsan ise "Kaç Kurt!" diye bağırdı.  Ancak, avcının kulakları tıkanmıştı, onların duygularını duymuyordu ve sadece kendi hedefine odaklanmıştı.

Tavşan, kurtu  kurtarmak için koştu. Ancak, avcı hedefine ulaştı ve kurtu vurdu. Tavşan, kurdun yanına koştuğunda, onun son nefesini alırken gözyaşları içinde kaldı.

İnsanlar arasında bu kadar acımasızlık olduğunu gören tavşan, dünyanın daha iyi bir yer olabilmesi için çaba sarf etmeye karar verdi. Diğer hayvanlarla birlikte, insanlara empati ve sevgi göstermeyi öğretmek için çalıştılar. Ve zamanla, insanlar da hayvanlar gibi olmayı, doğayla uyum içinde yaşamayı ve birbirlerine yardım etmeyi öğrendiler. 

Böylece, insanlar ve hayvanlar arasında bir dostluk ve anlayış köprüsü kuruldu ve herkesin birbirine yardım ettiği bir dünya yaratıldı. Dünya insanlar ve hayvanlar için daha mutlu ve yaşanılası bir yer haline geldi. 

Artık, her canlının sesini duyan, kokusunu alan ve hisseden dengeli bir dünya vardı ve herkes birbirine destek olmak için bir araya geldi.